ang destino

natapos na rin ang kangaragan sa buhay dahil tapos na ang destino 4.

ngarag dahil sa nasira ang porma ko sa araw na iyon maski na tinutukso ako ng gma tao na uniform ko noong highschool ang suot ko sa ilalim ng aming pink na org shirt.

well, no!!!! hindi siya ang uniporme ko noong high school!

hindi ko na enjoy ang first part ng concert dahil sa trabaho bilang isang dokumentarista na kailangang nakatungtong sa monoblock at alalayan ang tripod na hindi steady dahil nakatungtong rin siya sa monoblock. muntik pang malaglag. haaaaayyyy...

eto pa, natapunan ng coffee ang bhebhe ko...

buti na lang, nakapag relax na ako nang ipinalabas na ang love actually.

isa pang masaya ako na tapos na ang guild week, naramdaman ko na anemic na ako sa kakulangan ko sa tulog...

kaya naman minabuti ng inyong lingkod na matulog buong araw ng sabado. haaaaayyyy.... sarap matulog.

ngayon, balik na sa buhay mag-aaral. may mga scripts pa ako na dapat asikasuhin at billboard na dapat i lay out. musta naman yun diba!

haaaaayyyy!

ang broadcasters' guild week

natapos na rin sa wakas ang pinoy big brother sympo! after nangarag ang lahat para sa sympo na ito, natapos siya ng maluwalhati...

yung nga lang, kanina, di natuloy ang amazing race ng org dahil sa ulan...

tsk. tsk. tsk.

sana di na umulan sa destino. wag naman sana...

ngarag mode`

i said i will just sleep for an hour so i can do all the things that need to be done.

however, my body sort of gave way to fatigue.

now, i have to cram everything!

ngarag mode

this has been the longest days of my life...

bakit ba naman hindi? if you spend like one hour or so of sleep per day? di parang di rin natapos ang araw mo?

bukod sa pag-aaral, marami pang dapat askikasuhin gaya ng paghahanap ng perang mawawaldas, mga gawain ng samahan, at iba pa.

kailangang asikasuhin ang paparating na sympo ng educ comm ng broadguild na pinamagatang:

PBB: how real is reality?

guest speakers si ed sharples, man. ed. ng east asia endemol; direk lauren dyogi, manager linggit tan, housemate bob dela cruz at ang adviser ng org namin, si ma'am jane vinculado.

january 24 ito, 1-5 ng hapon sa cmc audi. punta kayo!

DEBATE 2006

pagkatapos ng ilang araw na ngaragan para sa isang debate na bahagi ng pangagailangan ng kursong PI 100(talaga namang PI!), natapos rin ang lahat nang inialok namin ang aming sarili na mauna nang magtunggalian ng kuru-kuro.

nanalo ang aming pangkat dahil sa isang puntos na lamang... nagbunga rin ang pagod ng pagsusuot ng polo sa pagkakataong ito...

galing natin! go groups 7-8.

pagtuunan naman natin ng pansin ang susunod: pamana!

destino! etheria, pbb, at iba pa!

ngarag mode na ang lahat dahil sa napapalapit na ang broadguild week! at ang inyong abang lingkod ay kailangang magsumikap na para sa symposium ng pinoy big brother!!!! haaaaayyyy...

buti na lang, me destino!

kanina lang ay nag pose pose ako sa may sunken garden para sa exhibit... hehe

pagkatapos nun ay photo op galore rin with sunshine dizon na nagpaunlak na maging speaker namin for acle about telefantasya.

gosh...

bakit?

lagi na lang...

lagi na lang na kapag nakapolo ako para sa mga gawaing pang-akademya na nangangailangan ng pormalidad, hindi ito natutuloy.

as if puro polo ang lamanng cabinet ko... duh!!!

lsat tuesday, i was expecting that we will report about the film code of ethics. polo mode galore. well, dinismiss kami ng ten dahil sa emergency meeting ng mga profs with the chancellor. sige keri lang.

ngayong tuesday ulit na ito, i was expecting na matuloy ang report namin na nabitin last week. (note: Once a week lang ang media ethics class ko.) well, dahil sa haba ng report ng mga naunag grupo, di na naman kami natuloy. keri pa rin. kasi naman me debate pa naman sa PI 100. go lang.

well, di rin natuloy ang debate...

the first taste of prod

this day has been quite ok for me, amidst the fact that i almost got an overload of firsts...

today, i did technical director, spinner, and newscasting works for our class productions. fortunately, all things went well.

i give credits to my directors for doing a job well done (and for not makeing me so "tarantated" with the tasks assigned to me...)

i do hope i'll do good also for my own directing task this coming monday...

maliit na mundo

minsan sa buhay ng tao, mararanasan mo na ang liit ng mundo, sa kabila ng lawak ng lupa na di pa natatanaw ng iyong mga mata, o nararating ng iyong mga paa.

na sa isang iglap, ang mundo na iyong ginagalawan ay hindi na katulad ng dati. na ang bawat galaw, may nakatingin. bawat salita, may nakikinig.

na ang kaligayahan, gaano man kalawak ang mapaghuhugutan, maikukulong sa iisang saglit... sa iilang sandaling inaangkin mo ang mundo, bilang sa iyo lamang.

ngunit babalik ang katotohanan na hindi ikaw ang may-ari ng mundo. na lahat ng tao sa iyong paligid ay nakikihati sa inaangkin mo.

at sa huli, ang tanging mahalaga lamang ay ang pagmamahal....

new room... cooooooollll....

bagong taon, bagong kwarto!

dahil sa trauma na dulot ng hagdan sa aking mahal na lola, nabakante ang isang kwarto. dahil diyan, maaari na akong lumayas sa kwarto naming magkapatid at magsolo sa buhay! hehe.

nakakatulog na ako ng mas maayos, siguro kasi wala na akong iniintindi na tao. but i expect people in my room once in a while kasi mas prefer ata nilang gamitin ang PC ko. Kunsabagay, sino ba namang tao ang magtitiyaga sa lumang PC...

numb, weak, helpless.

those three words best described me the moment i was awaken by a a scream, followed by the sound of someonw who fell.

i recognized the voice so well. the voice that cared for me for the last twenty years.

"grandma!" i shouted. i shouted. i shouted some more. that was the only thing that i can do at the moment. soon, my mom and my siblings were there with me. and i guess, those same threew ords can be used to describe how they were at the moment.

those three words best described me the moment i saw the owner of the voice, way down the last step of the stairs. i never heard her that way before. she used to be strong. she has the voice of an authority, and yet that same voice is one of the most caring voice i have heard. now, the voice speaks well of pain, of helplessness, of asking for help, even though she says no words at all.

i just returned from the hospital. still, i can be best described by that three words.

i wanted to care for her just to show how much i appreciate her. but this is not the way i wanted to care for her. i can see her agony. and the pain. i cannot feel those, but my pain is greater. it is something that no tranquilizer of pain reliever can relieve.

the only things that kept me going are the thoughts of the people who love and care for me.

Anita Baker - Caught up in the Rapture

When we met, I always knew

I would feed the magic for you

On my mind constantly

In my arms is where you should be

I love you here by me, baby

You let my love fly free I

want you in my life for all time

CHORUS:

Caught up in the repture of love

Nothing else can compare

When I feel the magic of you

We stand side by side

Till the storms of life pass us by

Light my life, warm my heart

Say tonight will be just the start

I love you here by me,

baby you let my love fly free

I want you im my life for all time

CHORUS:

Caught up in the rapture of love

Nothing else can compare

When I feel the magic of you

The feeling's always new

Caught up in the rapture of you

I love you here by me, baby

You let my love fly free

I want you in my life for all time

Caught up in the rapture of love

Caught up in the rapture of love